14.01.1911 (Warszawa) – 23.08.1994 (Białystok)
1931 – kończy naukę w Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektroniki im. Wawelberga i Rotwana w Warszawie
1934 – odbywa zasadniczą służbę wojskową
05.1935 – rozpoczyna pracę w elektrowni przy ul. Elektrycznej (obecnie ul. Branickiej)
24.07.1944 – wysadzenie elektrowni przez wycofujących się Niemców; pozostaje niezniszczona jedynie stara, nieczynna od lat turbinę „Alsacienne”
27.07.1944 – wkracza do Białegostoku Armia Czerwona a grupka 11 pracowników pod kierownictwem inż. Królika przy doradztwie inż. Somera podejmuje próbę opanowania pożaru węgla i uruchomienia ocalałej turbiny o mocy 400kWh
10.10.1944 – do miasta popłynął pierwszy prąd
1944/1945 – inż. Królik wraz grupą kilu pracowników jedzie do Zamościa, aby sprowadzić drugą turbinę o mocy 500kWh
27.02.1945 – ówczesny wojewoda Sztachecki (pełnomocnik do przejęcia części Prus Wschodnich) delegował inż. Królika do Białej Piskiej, aby uruchomił młyn i małą elektrownię wodną
Wiosna 1945 – delegacja inż. Królika do Luczan (późniejsze Giżycko) celem poprowadzenia odbudowy i uruchomienia pierwszej elektrowni a później wodociągów i gazowni
Kieruje uruchomieniem wodociągów, gazowni i innych obiektów komunalnych w Rynie, Kętrzynie, Węgorzewie, Reszelu, Olsztynie i innych miastach Warmii i Mazur
14.04.1945 – uruchomienie nowej turbiny
20.08.1948 – uruchomienie gazowni w Giżycku
1946 – odmrażanie wodociągu w Giżycku
06.1957 – wraca do Białegostoku i obejmuje kierownictwo Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej a później także Wydziału Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej
Z inicjatywy inż. Królika powstają:
- pierwsze powierzchnie asfaltowe (ul. Malmeda, alejka w kierunku Parku Planty)
- pierwsze oświetlenie jarzeniówkami alei do Teatru Dramatycznego
- Park Centralny
- pierwsza powojenna w Polsce gazownia przy ul. Zacisze i następuje gazyfikacja miasta
- Aleja 1 Maja (obecnie Itd. Piłsudskiego) – największa arteria w centrum miasta Białegostoku
- szalety publiczne przy ul. Lipowej, Skłodowskiej i w Parku Planty
- oczyszczalnia ścieków w Łapach i Czarnej Białostockiej
- rozpoczęto budowę oczyszczalni ścieków i oczyszczania rzeki Białej
- rozpoczęto porządkowanie gospodarki komunalnej w mieście i województwie poprzez powołanie m. in. Służby drogowej, przedsiębiorstwa gazyfikacji bezprzewodowej, budowę baz MPO, MPK, MPGK, cmentarza komunalnego
- reorganizowano gospodarkę komunalną poprzez powołanie Zrzeszenia Wojewódzkiego Gospodarki Komunalnej i mieszkaniowej, biura Projektów Budownictwa komunalnego, Przedsiębiorstwa Robót Drogowych i Mostowych, służby geodezyjno-geologicznej
- uporządkowano Stawy w Dojlidach
- zazielono gruzowiska
Współpracuje przy budowie a później rozbudowie Domu Techniczka NOT w Białymstoku a także przy uruchomieniu kolorowej fontanny.
1950/1960 – inż. Królik wykonuje wiele zdjęć Białegostoku. Fotografie pokazują miasto jakiego już nie ma: brukowe ulice, stare domy w miejscach, gdzie obecnie są szerokie ulice, itd.
01.1976 – odchodzi na emeryturę; aktywnie pracuje jako tłumacz przy niemieckojęzycznych brygadach monterskich pracujących w białostockiej Fabryce Mebli, Chłodni Białystok, Chłodni Ełk, Politechnice Białostockiej, Zakładach Zbożowych, Garbarni w Krynkach itd.
Nawiązuje współpracę z kołami niewidomych w Bielsku Białym, Hajnówce, Michałowie, Łapach i innych miastach.
Nagrody i odznaczenia:
- medale Zasłużony Białostocczyźnie (brązowy, srebrny, złoty),
- Krzyż Zasługi (brązowy, złoty)
- Krzyż Zasługi dla ZHP ze złotym wieńcem
- Krzyż Kawalerów Polonia Restituta
- Order Sztandaru Pracy
Mieczysław Królik – twórca powojennej infrastruktury technicznej w Białymstoku
Wspomnienia dzięki Mirosławowi Królikowi – synowi inż. Mieczysława Królika i przewodniczącemu Komisji Rewizyjnej Oddziału PZITS w Białymstoku
