Ciekawe wspomnienia z mojej działalności w PZITS
Najpierw kilka zdań o sobie.
Studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej ukończyłem w 1961r. i wróciłem do Białegostoku.
Pracę zawodową rozpocząłem w Oddziale Robót Sanitarnych Białostockiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego (BPBP) w 1962r. Potem pracowałem w Białostockim Przedsiębiorstwie Instalacji Sanitarnych (BPIS), Wodrolu Białystok, a w 1972r. trafiłem do Biura Projektów Budownictwa Komunalnego w Białymstoku. Tam też pracowałem na stanowisku dyrektora Biura Projektów aż do uzyskania emerytury.
W trakcie zatrudnienia w BPIS-ie poznałem Andrzeja Kicmana, który w 1961r. został wybrany na Przewodniczącego Oddziału PZITS w Białymstoku. W 1962r. wstąpiłem do PZITS, czyli sześćdziesiąt lat temu. W Zrzeszeniu pełniłem trzykrotnie funkcję Przewodniczącego Oddziału w latach 1987-1992 i 2002-2010 oraz trzy kadencje – funkcję zastępcy Przewodniczącego.
Działalność społeczna w PZITS umożliwiała poznawanie problemów z zakresu wodociągów, kanalizacji, ciepłownictwa, gazownictwa, gospodarki śmieciowej w miastach województwa podlaskiego i w kraju, którymi zajmowałem się w pracy zawodowej.
W PZITS tworzyliśmy zespół ludzi zaangażowanych, realizujących swoje marzenia. Potworzyły się przyjaźnie, które przetrwały lepsze i gorsze chwile i trwają do dnia dzisiejszego.
Przypominam sobie ciekawe zdarzenie z naszej działalności na Podlasiu z 1999r., a więc z okres, gdy już w Polsce panowała prawdziwa wolność. Nasz Oddział był współorganizatorem XXIII Zjazdu PZITS. Odbył się on w Supraślu w dniach 9-11 września 1999r. „Gwoździem” programu był wyjazd ponad 150 uczestników Zjazdu do Wilna i nawiązanie kontaktów z przedsiębiorstwami na Litwie, zajmującymi się ciepłownictwem, gospodarką wodno-ściekową i gazownictwie.
W następnych latach współpraca z przedsiębiorstwami na Litwie, w tym zakresie się rozwijała. Nasz Oddział organizował coroczne konferencje w Wilnie, w których uczestniczyli członkowie PZITS z całego kraju.
W ramach XXIII Zjazdu kierownictwo PZITS w osobach Przewodniczącego Zjazdu Głównego – prof. Marka Romana, Prof. Andrzeja Madejskiego i prof. Andrzeja Królikowskiego spotkało się z ówczesnym Burmistrzem Supraśla. W trakcie rozmów prof. Andrzej Madejski – pełniący funkcję Dyrektora Instytutu Medycyny Uzdrowiskowej Oddziału Balneotechniki, a jednocześnie Przewodniczący Sekcji Balneotechniki przy Zarządzie Głównym PZITS, zaproponował pomoc w powołaniu uzdrowiska w Supraślu. Znał bowiem wcześniejsze badania nad występującymi na tym terenie złożami borowiny. Profesor Madejski dotrzymał słowa i miasto Supraśl dostało zgodę na przygotowanie miasta i spełnienie warunków, które musiały być zrealizowane w okresie 10 lat, aby Supraśl uzyskał status uzdrowiska.
Podstawowymi warunkami do spełnienia było zaprojektowanie i wybudowanie stacji wodociągowej, oczyszczalni ścieków wraz z sieciami wodociągowymi i kanalizacją sanitarną oraz utwardzenie ulic z kanalizacją deszczową. Projektowaniem tych obiektów i dopilnowaniem ich realizacji zajęło się Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego w Białymstoku, którego byłem Dyrektorem.
Realizowane przez Biuro Projektowe Budownictwa Komunalnego projekty były w owym czasie uznawane za innowacyjne, gdyż ścieki sanitarne z Supraśla są przepompowywane kilkanaście kilometrów do kanalizacji miasta Białegostoku. W tamtym czasie były nowym rozwiązaniem technicznym. Pozostawały jeszcze do spełnienia warunki administracyjne związane z m.in. z zabezpieczeniem terenów na lokalizację uzdrowiska, ustalenie strefy ochronnej itp.
Jak wiemy wszystkie te warunki zostały spełnione i w Supraślu od kilku lat funkcjonuje uzdrowisko, do którego przyjeżdżają kuracjusze z całej Polski i z zagranicy.
Uważam to za sukces również PZITSu. Oczywiście takich sukcesów i osiągnieć było znacznie więcej, ale to moje wspomnienie chciałem przypomnieć, gdyż nie wszyscy o tym wiedzą.
Z poważaniem
Sławomir Sieńczyło