Jan Ślusarczyk

Jan urodził się 26.08.1943 r w majątku ziemskim Starowola, k. Knyszyna woj. Podlaskie. Pochodzi z rodziny ziemiańsko-inteligenckiej. Po wyrzuceniu całej rodziny w 1949 r. z posiadłości, zamieszkał w Białymstoku. Już w latach młodzieńczych jego zainteresowaniami było budownictwo i historia. Studia podjął w 1961 r na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej, specjalność Urządzenia Cieplne i Zdrowotne. Promotorem pracy magisterskiej Jana był prof. Dr Witold Wasilewski, wieloletni dziekan Wydziału ISiW oraz Prezes Zarządu Głównego PZITS. Tematem pracy był „Projekt pieca do suszenia zboża i ogrzewania powietrznego obory”, który był przypadkowo zgodny z inwestycją przeprowadzoną przez PGRW w majątku Ślusarczyków.

Jan Ślusarczyk podjął działalność w PZITS w 1967r. dzięki sugestii  Jerzego Trzebuchowskiego wieloletniego Sekretarza Zarządu Oddziału PZITS w Białymstoku. Od tej pory jest aktywnym działaczem Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych Pełnił kolejno funkcje: przewodniczącego Sekcji Ogrzewnictwa, Ciepłownictwa i Wentylacji, v-ce Prezesa, w latach 1992-97 Prezesa a następnie Członka Zarządu. Ślusarczyk stworzył Sekcję COiW, z którą przystąpił do opracowywania programu uciepłownienia miast  wówczas w woj. Białostockim (obecnie podlaskim).

Był jednym z inicjatorów i współautorów (wśród autorów byli między innymi Olgiert Skalski, Ryszard Tur, Jerzy Pszczoła) –  pierwszego w Polsce ,,Programu uciepłowienia woj. Białostockiego” prawie w pełni zrealizowanego w latach 1974- 92. W 2006r. stworzył ,,Program zastosowania biomasy do ogrzewania miast i przemysłu w regionie płn-wschodniej Polski”. W ostatnich latach zajmując się najważniejszymi problemami gospodarki cieplnej, a głównie wdrożeniem na terenie miasta Białegostoku na skalę największą w kraju tri generacji tj. produkcji w skojarzeniu energii cieplnej, elektrycznej i chłodniczej (tej ostatniej głównie dla klimatyzacji) z wykorzystaniem istniejących w mieście sieci parowych. Zaangażował się też w sprawę budowy spalarni odpadów, widząc w nich również znaczący surowiec energetyczny.

Zorganizował szereg przedsięwzięć zmierzających do rozpowszechnienia wiedzy i wdrażania rozwiązań w zakresie odnawialnych źródeł energii kogeneracji, której celem była ochrona atmosfery.

  • Konferencja: ,,Uwarunkowania i metody wdrażania kogeneracji” – Białystok 11.2012r.
  • Konferencja: ,,Zastosowanie chłodnictwa absorpcyjnego w klimatyzacji i technologii z wykorzystaniem pary i gorącej wody z sieci ciepłowniczej” – Białystok 29.02.2013r.
  • Sympozjum: ,,Pompy ciepła jako sposób na maksymalne wykorzystanie ciepła odpadowego i naturalnego” – Białystok 26.06.2013r.
  • Konferencja: ,,Optymalizacja zasad wyboru technologii wysokosprawnej kogeneracji w regionie płn.-wsch. Polski” – Białystok 03.2015r.

W ramach COiW organizował konferencje okręgowe i spotkania poświęcone nowym i wdrażanym technologiom.

Ponadto współtworzył do odpowiednich organów (Sejm, postów, ministerstwa Energii, infrastruktury i Budownictwa, Rolnictwa, Ochrony Środowiska) postulaty w sprawie nowelizacji ustaw i rozporządzeń o odnawialnych źródłach energii oraz wspierania wysokosprawnej kogeneracji i energooszczędności. Wystąpienie w dn. 12.04.2016r. spotkało się ze znaczącym odzewem, czego dowodem były odpowiedzi z ministerstw . Ostanie ponowne zgłoszenie propozycji Ministerstwu Energii w ramach społecznej dyskusji w styczniu 2019r. znalazło odzew w postaci pisma Dyrektora Departamentu Energetyki i Ciepłownictwa z dnia 27.02.2019r.

Mgr inż. Jan Ślusarczyk posiada także duże osiągnięcia w pracy zawodowej. W kwietniu 1967 r podjął pracę w Zakładzie Cieplnym Zarządu Budynków Mieszkalnych w Białymstoku.  W styczniu 1971 r, kiedy na bazie Zakładu Cieplnego ZBM, powstało Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Białymstoku, mgr inż. Ślusarczyk objął stanowisko Naczelnego Inżyniera, Zastępcy Dyrektora ds. technicznych, a przez pierwszy miesiąc pełnił funkcję Dyrektora. Nabyte doświadczenia (wykonawstwo sieci cieplnych, cieplnych węzłów  grupowych i instalacji grzewczych) spowodowały że 1.II. 1974r, Jan Ślusarczyk zmienił pracę. W latach 1974-1989 był I z-cą Dyrektora ds produkcyjnych – Naczelnego Inżyniera Przedsiębiorstwa lnstalacji Przemysłowych ,,INSTAL” w Białymstoku (funckę dyrektora pełnił Janusz Szutkiewicz). Następnie do 1996r. był Prezesem Zarządu, a później Dyrektorem ds. marketingu. Przystąpił do realizacji programu uciepłownienia miast; wybudował magistralne sieci cieplne, węzły oraz  ciepłownie miejskie i przemysłowe m.in. w Suwałkach, Łomży, Bielski, czy ciepłownie „Zachód” w Białymstoku. Brał udział w realizacji obiektów przemysłowych, ciepłowniczych, wentylacji, oczyszczalni ścieków w regionie płn-wschodniej Polski (te dziedziny są przedmiotem zainteresowania PZITS). Zainicjował montaż jednych z pierwszych w Polsce instalacji odsiarczania spalin oraz spalania biomasy w nowych ciepłowniach miejskich na skaIę największą w kraju.

W 1989 r Jan został Dyrektorem Naczelnym „Instal-u”. Brał udział w przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego ,,lnstal” w spółkę akcyjną, co dało początek dalszemu procesowi prywatyzacji i sprzyjało umocnieniu się firmy na rynku budowlanym (jako jednego z 4-ech pozostałych z 21 ,,lnstali” istniejących w 1989r.). Chronił jednocześnie miejsca pracy w przedsiębiorstwie, poprzez m.in. rozwój budowlanej działalności exportowej na Litwie, Rosji, Białorusi, lranie. Dzięki rozszerzeniu profilu firmy o produkcję i montaż konstrukcji stalowych i generalne wykonawstwo, w 2006 r „Instal” S.A. było największą firmą budowlaną w regionie.

Jan Ślusarczyk jest aktywnym działaczem również w innych dziedzinach życia społecznego, szczególnie w sporcie. W czasie studiów Jan grał zawodowo w koszykówkę, podwodnie jak jego brat Andrzej (student Inżynierii Budowlanej na PW). Dwukrotnie dochodziło do niecodziennej sytuacji, kiedy to dwóch braci stawało przeciwko sobie na parkiecie podczas meczów. W finale międzywydziałowych Mistrzostw Politechniki Warszawskiej zwyciężył wydział ISiW. W latach 1975-1999 byt Prezesem Okręgowego Związku Koszykówki w Białymstoku, współzałożycielem w roku 1985 Zakładowego Klubu Sportowego ,,,lnstal”, grającego w latach 90- tych w ekstralidze. W roku 2003 był jednym z założycieli Podlaskiego Klubu Koszykówki ,,Żubry” co przyczyniło się do odbudowy tej dyscypliny w Białymstoku.

Od 2008r. jest Prezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Ziemianskiego.

Bezpartyjny. Od 1980r. jest członkiem NSZZ Solidarność”. W latach 1991-1997 był powoływany do Rady Zatrudnienia przy Województwie Białostockim oraz był też członkiem Zarządu Wojewódzkiego lzby Przemysłowo-Gospodarczej w Białymstoku.

I.     Ordery i odznaczenia:

1.12.1976 – Brązowy Krzyż Zasługi

1.02.1984 – Srebrny Krzyż Zasługi

15.09.2011 – Złoty Krzyż Zasługi

II.     Wyróżnienia i odznaki:

  • ministerialne

24.09.1977 – Budowniczy Huty Katowice                    

22.02.1978 –  Srebrna Odznaka CZSP Bud. Mieszkaniowego

30.05.1984 –  Złota Odznaka za Zasługi dla rozwoju przemysłu maszynowego

1986 – Srebrna Odznaka ,,Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych”

28.06.1988 – Srebrna Odznaka „Zasłużony Pracownik Przemysłu Spożywczego i Skupu”

24.06.1994 – Złota Odznaka za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej 

  • wojewódzkie:

12.02.1977 – Zasłużony dla Województwa Katowickiego

20.12.1979, 1983 – Za Zasługi dla Woj. Łomżyńskiego

10.06.1987 – Za Zasługi dla Woj. Ostrołęckiego

1995 – zasłużony Białostocczyźnie              

09.11.1998 – Złota Odznaka  – Zasłużony Białostocczyźnie 

  • stowarzyszenia techniczne:

26.11.1973  – Srebrna Odznaka Honorowa PZITS

21.09.1987 –  Złota Odznaka Honorowa PZITS

01.10.1984 – Zasłużony Pracownik lnstalu Białystok

2008 – Członek Honorowy PZITS

2020 – Złota odznaka honorowa z diamentem

  • sportowe:

1977 – Srebrna Odznaka PZKosz

05.11.1977 – Za Zasługi w Sporcie Szkolnym

22.09.1980 – Złota Honorowa Odznaka PZKosz

08.07.1983 – Brązowa odznaka – Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej

26.06.1989 – Srebrna odznaka – Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej

1992 – Złota odznaka – Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej 

  • inne:

2003 – Odznaka Honorowa Sybiraka  (za pomoc repatriantom z Kazachstanu)

15.10.2003 Zasłużony dla Wyższej Szkoty Finansów i Zarządzania